Strefa U

Jeśli nie nauczymy się w zdrowy sposób radzić sobie z naszymi emocjami, będziemy nieszczęśliwi i zaczniemy popadać w nałogi. Nic tak szybko i skutecznie – choć jedynie na chwilę – nie pozwala nam uciec od siebie samych, jak alkohol czy narkotyki. Tylko, ile można uciekać i po co? Kiedy na odwyku po raz pierwszy usłyszałam, że alkoholizm to choroba emocji, byłam zniesmaczona. Zabrzmiało mi to jak jakieś usprawiedliwienie mojego chlania. Z tych samych powodów mierziło mnie […]

Trudno się nie uzależnić, jeśli całe swoje życie obsesyjnie podążasz za dopaminą. Jeśli twój mózg produkuje tak mało tego neuroprzekaźnika, że nie możesz się skupić, nie kontrolujesz impulsów, jak wody potrzebujesz silnych wrażeń i non stop prokrastynujesz, spóźniasz się, zawodzisz ludzi, przez co czujesz się słaby, wadliwy, niedostosowany, to w końcu skończysz z nałogiem w CV. W pewnym momencie życia doszedłem do wniosku, że w zasadzie jestem w stanie uzależnić się od wszystkiego, co karmi mój ośrodek

W pewnej korporacji przychodzi pracownik do szefa. „Szefie, mam problem z…” „Proszę tak nie mówić!” – przerywa mu szef. – „W naszej firmie nie używamy słowa problem, tylko wyzwania”. „Dobrze, szefie. Otóż mam duże wyzwanie z alkoholem”. Ten żart przypomniał mi się, gdy czytałem rozpoczętą w weekend burzę internetową, zapoczątkowaną tekstem znanego dziennikarza, reportera, autora książek, Marcina Kąckiego „Moje dziennikarstwo – alkohol, nieudane terapie, kobiety źle

W zdrowieniu osób uzależnionych przychodzi moment konfrontacji z przeszłością. Wówczas zaczynają dostrzegać rozmiar szkód, jakie poczynił ich nałóg. Te szkody nie dotyczą wyłącznie ich samych, lecz mnóstwa innych ludzi, których spotkali na swojej nietrzeźwej drodze. Minimum należne tym ludziom to: „przepraszam”. Przeprosiny odgrywają ważną rolę w naprawie relacji, ponieważ stanowią pierwszy krok w odbudowie spalonego mostu. Wyrażają chęć uleczenia zadanej rany. Jednak źle sformułowane przeprosiny