Uzależnienia od zachowań

Uzależnienie to nie jest powód do dumy i wielu z nas niechętnie się tym „chwali”. Niektórzy bardzo się boją, że ktoś odkryje ich niechlubny sekret, więc dwoją się i troją, by utrzymać „sprawę” w tajemnicy. Ale czy warto?   Kamila przez lata mocno ukrywała przed światem, że jest alkoholiczką. Bała się nawet chodzić na mitingi AA, bo a nuż spotka tam kogoś znajomego. Mimo że na mitingach obowiązuje zasada anonimowości, kobieta bała się, że taki ktoś

Dławią Cię lęki, natrętne myśli nie dają Ci spokoju, łapiesz „doła”, rzeczywistość Cię przygnębia i czujesz, jak ożywa w Tobie pragnienie sięgnięcia po używkę? Rusz się! Zmęcz maksymalnie ciało: poćwicz, pobiegaj, porąb drewno, skoś trawę, potańcz. Im bardziej ci się nie chce, tym bardziej to zrób.   Nikt, kto mnie zna, złamanego grosza by nie dał, gdyby powstawały zakłady o to, że kiedyś napiszę tekst pochwalny na cześć aktywności fizycznej.

My, trzeźwiejący alkoholicy, jesteśmy dla siebie dość surowi. Po latach uzależnieniowego cackania się ze sobą, staramy się trzymać pewnej dyscypliny, nie roztkliwiać się nad sobą, nie użalać, nie mędzić. Ale niekiedy w tej surowości się zapędzamy. Zapominamy, że w naszym zdrowieniu bezcenna jest także akceptacja. Możemy traktować się łagodniej.   Słuchałam niedawno wypowiedzi pewnej kobiety z AA, która mówiła, że jest wdzięczna życiu za swoje uzależnienia. „Uzależnienia wiele mnie nauczyły