– Opowiedz mi o swoim życiu – poprosił nieznajomy. Wzdrygnęłam się, bo nie miałam ochoty na powroty do przeszłości i zwierzanie się obcemu człowiekowi. – Przecież i tak nie żyjesz tu i teraz – ocenił nieproszony. – Wciąż żyjesz przeszłością – westchnął. – Opowiedz mi o swoim życiu, jakbyś opowiadała komuś bajkę. Więc opowiedziałam. Dawno, dawno temu na świecie pojawiła się żółta piłeczka. Miała piękny, ciepły żółtkowy kolor, idealne proporcje, niespożyte […]
Poniżej prezentujemy jeszcze jeden test do autodiagnozy syndromu DDA. To test przesiewowy dla dzieci alkoholików (CAST), opracowany przez dwóch amerykańskich pracowników socjalnych, Jonesa i Piłata, a udostępniany przez nowojorskie Center of Addiction and the Family (COAF). Przeczytaj pytania i zastanów się, które najlepiej opisują Twoje uczucia, zachowanie i doświadczenia związane z używaniem alkoholu przez rodzica/rodziców. Nie spiesz się, bądź dokładny. Test opiera się na pytaniach zamkniętych. Możliwe odpowiedzi
Zmuszone do radzenia sobie z codziennymi wypaczeniami swojej rodziny, dzieci z domów z problemem alkoholowym przyjmują określone role, które pozwalają im przetrwać w patologicznym systemie rodzinnym. Rzecz w tym, że z owych ról nie wychodzą one także w życiu dorosłym. Życie w rodzinie z problemem alkoholowym, w której relacje pomiędzy jej członkami są trwale zaburzone i rzutują na samopoczucie psychiczne oraz fizyczne wszystkich jej członków i gdzie nierzadko na porządku dziennym są rozmaite formy przemocy, wymaga specjalnych
Role przystosowawcze dzieci z rodzin alkoholowych Read More »
Wychowywanie się w destrukcyjnym domu samo w sobie jest dla dziecka traumatyzujące. Ale gdy dodatkowo na starcie dostaje ono mocno zubożony zestaw podstawowych, niezbędnych do życia zasobów, to już jest koszmar. Z takim właśnie egzystencjalnym koszmarem od najmłodszych lat musiał sobie radzić i starać się przetrwać Przemek, zwany Rockerem. Przemek urodził się z czterokończynowym MPD (Mózgowe Porażenie Dziecięce). Od zarania więc miał w życiu pod górkę. Nie dość, że owe życie poskąpiło
Jeśli dorastałeś/dorastałaś w rodzinie z problemem alkoholowym, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w dorosłym życiu będziesz borykać się z wieloma problemami: emocjonalnymi, osobowościowymi, relacyjnymi, tożsamościowymi itp. Te problemy są charakterystyczne dla wielu DDA. Przedstawiamy listę tych, o których najczęściej wspominają osoby z rodzin alkoholowych. Sprawdź, czy jesteś DDA. Wychowując się w domu, w którym jeden z rodziców lub dwoje dorosłych opiekunów tkwiło w nałogu alkoholowym, doświadczyłe(a)ś zaniedbania i chaosu. Środowisko, w jakim wzrastałe(a)ś nie dostrzegało
Po latach rozmaitych terapii i uczęszczania na mityngi DDA/DDD, w końcu do mnie dotarło, że identyfikując się jako dorosłe dziecko alkoholika czy też dorosłe dziecko z dysfunkcyjnej rodziny, wciąż tkwię w roli dziecka. Owszem wyrośniętego, ale cały czas dziecka. Nie wiem, co się wydarzyło, jaka zmiana we mnie zaszła. Ale od jakiegoś czasu, biorąc udział w mityngach DDA/DDD, zaczęłam odczuwać wyraźny dyskomfort. Coś mi w nich przeszkadzało, coś zaczęło uwierać. Denerwowałam się, bo dotychczas
Nie wiesz czy problem zaniedbanego Dziecka w Tobie w ogóle ciebie dotyczy? A może już wiesz, że tak, ale nie masz pojęcia, jak o nie zadbać? W obu przypadkach pomocna może okazać się bestsellerowa książka amerykańskiego lekarza i psychoterapeuty Charlesa L. Whitfielda. „Nadmierna kontrola, trudności z zaufaniem, nieradzenie sobie z uczuciami, nadmierna odpowiedzialność, zaniedbywanie własnych potrzeb, zero-jedynkowe myślenie i zachowanie, wysoka tolerancja dla nieodpowiednich zachowań, niskie poczucie wartości, strach przed porzuceniem,
Jako DDA od zawsze stroniłam od używek. Nie chciałam popełniać błędów moich rodziców. Nie chciałam być od niczego uzależniona i zależna. A jednak niedawno odkryłam, że jestem niewolnicą bycia „miłą” i lęku przed odrzuceniem. Na pewno zaczęło się to w dzieciństwie. Od zawsze byłam – i cały czas jestem – przekonana, że powinnam być pierwsza w robieniu czegoś dla innych, a ostatnia – w myśleniu o sobie. Jeśli ktokolwiek chce czegoś ode mnie, to moją domyślną odpowiedzią
Po jednym ze spotkań z terapeutką dostałam od niej zadanie domowe, by przeczytać pewną książkę. Czytając miałam spróbować dostrzec potrzeby, które nie zostały zaspokojone w okresie mojego dzieciństwa. Czytałam ją długo, mocno przeżywałam, na wiele spraw otworzyła mi oczy. Polecona przez terapeutkę książka to „Wymarzone dzieciństwo” Janet G. Woititz. W księgarniach internetowych pozycja ta znajduje się w kategorii przewodników dla rodziców. Niech jednak ta „szufladka” nie odstraszy osób bezdzietnych. Ja też nie mam dzieci i nie planuję ich
Dużo dziś mówi się o wadze stawiania granic. Problem w tym, że wiele osób nie umie ich stawiać, wiele stawia je nieumiejętnie, a całe mnóstwo ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, że stawianie granic ma też swoje konsekwencje. „Bądź grzeczny”, „bądź miła”, „nie krzycz”, „nie wychodź przed szereg”, „czekaj na swoją kolej” – ilu z nas słyszało takie „porady” w dzieciństwie. Ilu z nas uczono, że właśnie tego typu
