Nie wiesz czy problem zaniedbanego Dziecka w Tobie w ogóle ciebie dotyczy? A może już wiesz, że tak, ale nie masz pojęcia, jak o nie zadbać? W obu przypadkach pomocna może okazać się bestsellerowa książka amerykańskiego lekarza i psychoterapeuty Charlesa L. Whitfielda.
„Nadmierna kontrola, trudności z zaufaniem, nieradzenie sobie z uczuciami, nadmierna odpowiedzialność, zaniedbywanie własnych potrzeb, zero-jedynkowe myślenie i zachowanie, wysoka tolerancja dla nieodpowiednich zachowań, niskie poczucie wartości, strach przed porzuceniem, trudności w rozwiązywaniu konfliktów, w dawaniu i przyjmowaniu miłości, kłopoty z byciem prawdziwym sobą oraz opłakiwaniem nieopłakanych strat” – jeśli choć część z powyżej wymienionych kwestii stanowi problem, z którym borykasz się od lat i który istotnie wpływa na twoje dorosłe życie, to znaczy, że Dziecko w Tobie domaga się uzdrowienia.
Co w gruncie rzeczy oznacza tu słowo uzdrowienie? Po pierwsze, to uświadomienie sobie, że ta część – Wewnętrzne Dziecko – w tobie istnieje i chce być zauważona. Po drugie, zrozumienie, czym to Wewnętrzne Dziecko jest. Po trzecie zauważenie, że gros twoich życiowych problemów i cierpień wynika z faktu, że owe Dziecko zostało kiedyś stłumione: zepchnięte do ciemnej piwnicy, zastraszone i zakneblowane.
Uwarunkowania rodzinne przyczyniające się do tłumienia Wewnętrznego Dziecka
Alkoholizm
Inne uzależnienia od substancji chemicznych
Współuzależnienie (nerwica)
Przewlekłe choroby psychiczne i fizyczne
Ekstremalna surowość, wymierzanie kar, ocenianie, brak czułości, perfekcjonizm, niedowartościowanie
Przemoc wobec dzieci – fizyczna, seksualna, psychiczna, emocjonalna, duchowa
Inne zaburzenia, np. związane z zespołem stresu pourazowego
Zasadniczo jeżeli czytasz ten artykuł, to zapewne książka Whitfielda jest dla ciebie. Skąd takie założenie? Ano stąd, że jak twierdzi autor omawianej tu pozycji wydawniczej, aż 85 do 90 proc. ludzi pochodzi z rodzin alkoholowych lub dysfunkcyjnych, a konkretnie znaczy to tyle, że większość ludzkich rodziców na tej planecie nie zaspokaja delikatnych, psychicznych potrzeb własnych dzieci, zaniedbuje te potrzeby, bądź też popełnia wiele błędów w ich zaspokajaniu. W większym lub mniejszym stopniu skutkuje to później problemami w życiu dorosłym. A jeśli nic z tymi problemami nie zrobisz, przekażesz je dalej, kolejnym pokoleniom. Na szczęście dr Charles twierdzi, że istnieje sposób, aby przerwać ten zaklęty krąg. Tym sposobem jest właśnie zadbanie o Dziecko w Tobie.
Jak możemy o to dziecko zadbać? Według doktora trzeba się zaangażować w czteroczęściowy proces:
- Odkrywanie i praktykowanie bycia swoim prawdziwym Ja lub Dzieckiem w Sobie.
- Rozpoznawanie swoich bieżących potrzeb fizycznych, psychicznych, emocjonalnych i duchowych. Ćwiczenie się w ich zaspokajaniu w bezpiecznym otoczeniu (np. na terapii), przy udziale wspierających ludzi (np. psychoterapeuty, grupy wsparcia).
- Rozpoznawanie, ponowne przeżywanie i przebycie żałoby po nieopłakanej stracie lub traumie w bezpiecznym otoczeniu, w obecności wspierających ludzi.
- Rozpoznawanie i przepracowywanie zasadniczych problemów (tych wymienionych na początku tego artykułu).
Warto pamiętać, że Dziecko w Tobie to „ta twoja część, która jest zawsze pełna życia, energiczna, twórcza i spełniona. To twoje rzeczywiste Ja – to, kim naprawdę jesteś”, to Ty sprzed indoktrynacji i negatywnych wpływów rodziców, innych autorytetów i instytucji (edukacyjnych, religijnych, politycznych, mediów, a czasem także psychoterapii), które nauczyły cię to Dziecko tłumić lub mu zaprzeczać.
„Kiedy nie pielęgnujemy tej istotnej części osobowości (naszego Wewnętrznego Dziecka – red.) i nie pozwalamy jej na swobodną ekspresję, pojawia się fałszywe lub współzależne ja” – twierdzi Whitfield – a z fałszywego lub współzależnego ja wynikają później nasze psychiczne i relacyjne kłopoty.
Jak może wyglądać taki proces uzdrawiania Wewnętrznego Dziecka, genialnie obrazuje przytaczany w książce wiersz Portii Nelson.
Autobiografia w pięciu rozdziałach
Rozdział I
Idę ulicą.
Przede mną wielka dziura.
Wpadam do niej.
Jestem zagubiona. To nie moja wina.
Nie mogę nic zrobić.
Z wielkim trudem wydostaję się.
Rozdział II
Idę tą samą ulicą.
Przede mną wielka dziura.
Udaję, że jej nie zauważam, i wpadam ponownie.
Jestem w tej samej sytuacji, nie ze swojej winy.
Po dłuższym czasie wydostaję się.
Rozdział III
Idę tą samą ulicą. Przede mną wielka dziura.
Widzę ją, mimo to wpadam z przyzwyczajenia.
Mam otwarte oczy.
Wiem, gdzie się znajduję i ponoszę za to odpowiedzialność.
Wydostaję się natychmiast.
Rozdział IV
Idę tą samą ulicą.
Przede mną wielka dziura.
Omijam ją szerokim łukiem.
Rozdział V
Idę inną ulicą.
Zachęcamy do sięgnięcia po pozycję wydawnictwa Feeria. Może ona stanowić dobry wstęp do pracy nad uzdrawianiem Dziecka w Tobie. Abyś kiedyś w końcu również i Ty mógł wybrać „inną ulicę”.
Charles L. Whitfield, Zadbaj o swoje Wewnętrzne Dziecko. Wsparcie dla DDA i DDD, Feeria, 2021
Warto przeczytać: Jak pokochać siebie?
Strefa U
PS
Nasz portal działa dzięki pracy wolontariuszy i drobnym zrzutkom. Jeśli uważasz to, co robimy, za pożyteczne, prosimy zasil nas wpłatą w wysokości symbolicznej kawy:
