Strefa uzależnionych

Ostatnio o nim głośno i w nauce, i w mediach. Naukowcy spierają się o kwalifikację, czy seksoholizm jest, czy nie jest uzależnieniem. Ja znam ten temat od podszewki i mimo że rozumiem argumenty sceptyków, to z całą stanowczością opowiem się za kwalifikacją, uznającą tę dysfunkcję za uzależnienie. Takie samo uzależnienie jak alkoholizm czy narkomania. Czy można rozpoznać u siebie seksoholizm? Jak to z każdym uzależnieniem bywa, nie jest to proste, bo uzależniony nie potrafi sam przed sobą przyznać się do problemu. Ale zakładając, że byłby już […]

Na to czy w naszym trzeźwieniu dopadnie nas kryzys czy nie – owszem, mamy wpływ, ale jest on ograniczony. Możemy zadbać o to, by taki kryzys nie nastąpił, ale niekiedy na skutek oddziaływania rozmaitych niekorzystnych okoliczności wypadamy z torów. W takim wypadku dobrze mieć pod ręką jakieś koło ratunkowe. Chciałabym się z Wami podzielić narzędziem, o którym opowiedziała mi moja sponsorka na Programie 12 kroków. To narzędzie już nieraz przydało mi się w gorszych momentach mojego trzeźwego życia. Nazwałam je swoją

Z modlitwy o pogodę ducha wynika, że ta jest łaską. Czy to jednak oznacza, że mamy na nią czekać bezczynnie? Że ta spłynie nam z nieba? Że nic nie możemy w tej sprawie zrobić? Jako trzeźwiejący alkoholik codziennie modlę się o pogodę ducha. W modlitwie tej proszę Boga, żeby pozwolił mi się godzić z tym i odpuszczać to, czego nie mogę zmienić, aby dał mi odwagę zmieniania tego, co zmienić mogę, i mądrość odróżniania tego, co zmienić mogę, a co nie. Zasadniczo

Często postrzegamy uzależnienie jako zło, porażkę, dramat, który nam się przydarzył bądź winę. Tymczasem na uzależnienie warto też czasem spojrzeć jak na lekcję. Lekcję ważną, która wiele nas może nauczyć o nas samych i o życiu. Bycie osobą uzależnioną pogrzebało wiele moich iluzji, zdjęło mi klapki z oczu i zweryfikowało mnóstwo moich poglądów i przekonań. Zmusiło mnie też do dokonania zmian, które z butami wykopały mnie z mojej strefy komfortu. Niczego jednak

Jedno z moich ulubionych powiedzeń brzmi: „nienawidzę dwóch typów ludzi: trzeźwych, kiedy jestem pijany oraz pijanych, kiedy jestem trzeźwy”. Dlatego rozstając się z nałogiem, musiałem zweryfikować pewne swoje przyzwyczajenia związane z rozrywką – musiałem znaleźć sposób na zabawę na trzeźwo. Przy rozstawaniu się z alkoholem przyszło mi pogodzić się z tym, że pewna część życia, np. ta związana z wakacyjnymi festiwalami, przestanie istnieć. Wiadomo, nie mam problemu, aby pojechać na Open’er

Chyba mało który uzależniony nie doświadczył silnego przekonania, że z nałogiem poradzi sobie sam, że inni nie są mu do tego potrzebni. Wielu z nas potrafi latami w tym przekonaniu tkwić, odrzucając każdą pomocną dłoń wyciąganą w ich stronę. Przez to szansa na zdrowienie nieustannie ucieka nam sprzed nosa. Przez lata żyłam w przekonaniu, że ludzie są mi potrzebni do szczęścia jak rybie rower. Jako introwertyczka i osoba z niezdrowym stylem przywiązania, określanym przez psychologów jako styl unikowy, stroniłam

Umarł mi kumpel. Zaćpał się, choć w sumie nie celowo, generalnie chciał żyć, tyle że jego organizm nie zniósł kolejnej, ekstremalnej dawki „haju”. Myślę o tym, który to już mój kumpel czy kumpela z orszaku uzależnionych, którym trzeźwość nie wyszła. I za każdym razem zastanawiam się dlaczego? Dlaczego akurat jej/jemu się nie udało? Przedwczesna śmierć wpisana jest w uzależnienie. Nieczęsto się o tym mówi, gdy porusza się temat nałogów, bo to takie nie sexy. No i po co ludzi straszyć? Lepiej

W leczeniu uzależnień wyzwaniem są pacjenci z tzw. podwójną diagnozą – uzależnieni i jednocześnie cierpiący na inne zaburzenia psychiczne. W wielu wypadkach trudno stwierdzić, co było pierwsze: uzależnienie czy zaburzenie. Niestety stosunkowo niewiele ośrodków w Polsce zajmuje się zintegrowanym leczeniem tego typu pacjentów. W wywiadzie dla stopuzależnieniom.pl Agnieszka Kania, specjalistka psychoterapii uzależnień i naczelny terapeuta Centrum Zdrowia Psychicznego dla osób z podwójną diagnozą w Lublinie, podaje, że: 37

Obsesja jest jak wrzód na tyłku, jak ból zęba, jak superrzep, od którego nie sposób się uwolnić. Cechuje ją przymus powtarzania, natręctwo myśli, zachowań, obrazów. Przejmuje nad nami władzę. Zmusza nas do robienia rzeczy, które nam szkodzą, a jednak nie potrafimy z nich zrezygnować. Obsesja odbiera nam siły i sprawczość. Nierzadko doprowadza na skraj przepaści. Pytanie, które chyba najczęściej pojawia się w grupach samopomocowych dla uzależnionych brzmi: „Dlaczego

Jako uzależnieni spotykamy się często ze stereotypami dotyczącymi nałogu alkoholowego. Jednym z najpopularniejszych jest ten dotyczący wizerunku osoby uzależnionej. W ten wizerunek nie wpisuje się osoba młoda, witalna, kulturalna, zadbana. Niestety takiemu stereotypowemu myśleniu ulegają nawet osoby teoretycznie wykształcone w materii uzależnień, np. lekarze. – Pani nie jest alkoholiczką, proszę tak o sobie nie mówić – powiedział Alinie psychiatra, mimo że Alina miała już za sobą pobyt