Najczęściej o nawrotach mówi się w kontekście choroby alkoholowej, ale zjawisko to obecne jest w każdym uzależnieniu. Nawet jeśli już jakiś czas temu rozstałe(a)ś się z nałogiem, ten może zakraść się w twoje życie ponownie. Grunt to umieć go rozpoznać i wdrożyć środki zapobiegające chorobie. „Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie”. Ernest Hemingway Jestem współuzależniona. To oznacza, że żyję życiem innych, przejmuję ich problemy, odbieram […]
Osoby wychodzące z uzależnienia często mają zagwozdkę – gdzie i jak spędzać wolny czas, by nie natknąć się przy okazji na wyzwalacze. Na szczęście w Polsce działają rozmaite podmioty, które oferują uzależnionym szereg przyjemnych – rozwojowych bądź czysto rozrywkowych – wydarzeń. Dziś chcemy Wam polecić ofertę takich wydarzeń, proponowaną przez jedną z warszawskich placówek – Klub Poznańska 38. O Stowarzyszeniu Integracji Społecznej „Klub Poznańska
„Każda pasja może stać się uzależnieniem” – twierdzi kanadyjski lekarz, Gabor Maté, specjalizujący się w badaniu i leczeniu uzależnień. Jak zatem odróżnić pasję od uzależnienia? I jak rozpoznać, że wyszła ona poza zdrowe ramy? „Pasja różni się od uzależnienia tak, jak boska iskra różni się od niszczącego ognia” – uważa Maté. Żeby odróżnić jedno od drugiego, Kanadyjczyk radzi zadać sobie następujące pytanie:
Ktoś kiedyś powiedział: „Strach to grzech pierworodny. Niemal wszystko zło na świecie ma swoje źródło w tym, że ktoś się czegoś boi”. Strach nas paraliżuje, sprawia, że zaczynamy się ukrywać. Tworzymy tajemnice, a te wypalają nas, niszczą, degradują, ciążą. Jest nam z nimi źle, ale nie potrafimy się odkryć. Jeśli jesteś DDA, z pewnością wiesz, o czym mówię… strach i tajemnice. W utrzymywaniu tajemnicy kluczową rolę odgrywa STRACH. To on każe
„Ból powoduje zmiany, ale żaden ból nie zdoła zmienić faktów” – napisał Stephen King w swojej książce Bastion. Mnie, osobie współuzależnionej, konfrontacja z faktami sprawiła ból. Wraz z nim jednak pojawiła się przestrzeń do zmiany. Gdy żyjemy z osobą czynnie uzależnioną, po pewnym czasie dochodzimy do takiego momentu, kiedy – choć nadal ukrywamy przed otoczeniem skalę problemu – sami przed sobą nie umiemy już przymknąć na nią oczu.
Zrobiliśmy wnikliwą i odważną osobistą inwenturę moralną. Sformułowanie „inwentura moralna” to dość karkołomne tłumaczenie oryginalnej myśli twórców tego kroku na język polski. We wcześniejszym tłumaczeniu brzmiało to bardziej przyjaźnie – „obrachunek moralny”, ale postanowiono ulepszyć tłumaczenie i wyszło, jak wyszło. Tak czy siak, inwentura moralna to taki ogląd naszej przeszłości i rozliczenie się z nią. Chodzi o to, by wnikliwie i odważnie przyjrzeć się naszemu życiu w trakcie trwania nałogu.
Tak, można. Jestem tego najlepszym przykładem. Dlatego też uważam, że twierdzenie, iż maryśka nie uzależnia, to powielany od lat mit. Na dodatek mit szkodliwy. Gdy miałam 15 lat, zostałam poczęstowana „ziołem” przez najbliższą przyjaciółkę. Moja wiedza na temat narkotyków była wtedy mocno ograniczona i przesiąknięta stereotypami. Dodatkowo byłam nastolatką wyjątkowo zakompleksioną, nieśmiałą i cholernie potrzebującą akceptacji otoczenia. Kiedy więc przyjaciółka zaczęła mnie namawiać na spróbowanie, lęk przed odrzuceniem
Jest charakterystyczny dla każdego uzależnienia, choć najczęściej mówi się o nim w przypadku alkoholizmu. głód alkoholowy dopaść może osoby nawet z długim stażem trzeźwości. Na logikę pojęcie głodu powinno objawiać się chęcią „najedzenia się”, ssaniem w żołądku, wyobrażaniem sobie pysznych potraw oraz uczucia błogości, jakie towarzyszy ich spożyciu. Jeśli tak myślisz o głodzie alkoholowym, głodzie substancji uzależniającej, to nie mylisz się. Nierzadko objawia się
Podjęliśmy decyzję, aby powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, tak jak Go rozumieliśmy. O ile w kroku drugim chodzi o wiarę, że istnieje Siła wyższa od nas samych, to w kroku trzecim chodzi o naszą decyzję, że powierzamy owej Sile naszą wolę i nasze życie. Słowem: nie wszystko od razu. Najpierw oswojenie z myślą, że mamy komuś oddać kierownicę. Przetrawienie tej nowej dla nas wiedzy, że ktoś godny zaufania w ogóle istnieje,
Uciekamy w używki, szukając przyjemności, haju, oderwania się od przykrej rzeczywistości, od cierpienia. Dlaczego jednak niektórzy nałogowo zadają sobie fizyczny ból: tną się, podpalają, wyrywają sobie włosy z ciała, tłuką tym ciałem o ściany? Czemu uzależniają się od tej formy redukcji emocjonalnego napięcia? Renata zaczęła zadawać sobie ból w wieku 12 lat. Metodę podyktował jej instynkt. Jak mówi, chciała zatrzymać to, co –
