Strefa uzależnionych

Uzależnieni długo zwlekają z szukaniem pomocy wierząc, że sami poradzą sobie z problemem. Mężczyzn częściej powstrzymuje fałszywa duma, kobiety wstyd. Wielu z nas wynosi też z domów przekonanie, że polegać można tylko na sobie, a inni jak pomogą, to nigdy za darmo. Uzależnionym trudno przechodzi przez gardło proszenie o pomoc, a tym, którzy pomóc im próbują często trudno nie wyjść z tego niepoobijanym.   Wiadomo, że uzależniony długo nie prosi o pomoc i mami się „samouzdrowieniem” także

Ujawnienie problemu uzależnieniowego u osób, które wykonują zawody zaufania publicznego wciąż budzi sensację. Pijana nauczycielka na lekcji?! Zakonnica pod wpływem za kółkiem?! Skandal! Jak mogło do tego dojść?! – pytamy, wciąż bazując na wygodnym przekonaniu, że uzależnienia dotykają wyłącznie osoby z marginesu społecznego.   Przekonanie to o tyle wygodne, że pozwala nam wierzyć, że choroba nigdy nie dotknie nas samych czy naszych bliskich. Tymczasem uzależnienia działają bardzo równościowo. Alkoholizm

25 lat temu świętowałam swój pierwszy zawodowy sukces – umowę o pracę w wymarzonej firmie. To był ważny dzień. Tamtego dnia zrozumiałam, że alkoholizm dotyka różnych osób, niezależnie od ich społecznego statusu. Chwilę później pojęłam, jak ważne jest, by uszanować to, że ktoś nie pije. I dlaczego nie wolno namawiać do picia.   Na świętowanie swojego sukcesu przyniosłam „szampana”, mocny alkohol przeszmuglowany z Czech, a do tego winogrono i jakieś krakersy.

Na początku mojej trzeźwiejącej drogi ogromną trudność stanowiły dla mnie różnego rodzaju ograniczenia i wyzwalacze picia. Nie potrafiłam na przykład przejść obojętnie obok sklepu monopolowego, pójść do knajpy czy choćby posłuchać „Celiny” zespołu KULT. Wszystko mi się kojarzyło z piciem, albo ćpaniem i wszystko wywoływało silny głód alkoholowy lub narkotykowy. Myślałam, że oszaleję!   Na terapii mówili: „unikaj”, „odwracaj uwagę”, „nie spotykaj się z tymi, którzy piją” – i tak też robiłam.

Alkoholicy, którzy pragną zdrowieć w oparciu o program 12 kroków AA, a mają trudność z akceptacją fundamentalnych przekonań o Bogu i Sile Wyższej, jakimi przesiąknięta jest literatura AA, znajdą dla siebie alternatywę w polskiej grupie AAW AA. AAW AA to w rozwinięciu Agnostycy Ateiści Wolnomyśliciele AA, którzy tworzą wspólnotę Anonimowych Alkoholików w duchu świeckości i w oparciu o humanistyczne wartości. W AA bardzo pilnuje się tego, aby nie zmieniać niczego, co stworzyli i wypracowali założyciele