Uzależnienia od substancji

Wielu z nas uzależnionych szuka dobrych argumentów za tym, by rozstać się z nałogiem i wkroczyć na ścieżkę trzeźwości. Zastanawiamy się nad tym, jakie korzyści mogą wyniknąć z tego, że pożegnamy się z naszą „umiłowaną” obsesją. Tych korzyści z pewnością jest wiele, my jednak dzielimy się z Wami tymi, które odnotowujemy najczęściej u nas i naszych znajomych z kręgu Strefy U.   1. Nowy dzień bez kaca i bez luk w pamięci Magda: Mija mi siódmy […]

Poczucie krzywdy, bezradności i naprzemiennie żalu, smutku, złości, rozgoryczenia – takie emocje przeżywają osoby, które czują się ofiarami. Ofiary nie mają sprawczości, czekają na pomoc z zewnątrz. Taplają się w morzu beznadziei, poczuciu niesprawiedliwości i upajają własnym lamentem.   Mało do czego mam tak dużą awersję, jak do roli ofiary. Może dlatego, że pół życia straciłam, tkwiąc w niej po uszy. Dziś na osoby, które użalają się nad sobą,

Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść to posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.   Przebudzeni duchowo – dla niektórych owe przebudzenie na początku będzie po prostu odkryciem, że jest się istotą duchową, a nie tylko bytem biologicznym. Dla innych, którzy takie odkrycie mają już za sobą, będzie ono zdefiniowaniem na nowo swojej relacji z Siłą Wyższą, a czasem również doświadczeniem bycia odmienionym, wzbogaconym

Większość z nas, uzależnionych, podejmuje decyzję o leczeniu z dwóch powodów: nie chcemy umrzeć i chcemy, by nasze życie było lepsze. Wiara w to, że możemy w końcu być szczęśliwi, jest potężną motywacją, ale gdy poczucie szczęścia zbyt długo nie przychodzi, zaczynamy podważać wartość trzeźwego życia.   – Za chwilę stuknie mi dwa lata trzeźwości – mówi Ula. – Mam za sobą roczną terapię grupową i indywidualną. Wiele w swoim życiu zmieniłam,

Jeśli wsłuchać się w to, co mówią osoby czynnie uzależnione, można w tych ich wypowiedziach znaleźć pewne charakterystyczne i powtarzające się jak mantra argumenty za piciem i ćpaniem. Argumenty te sprawiają, że uzależnieni kurczowo trzymają się nałogu i nie dopuszczają do siebie myśli o leczeniu.   1. Nikt mnie nie rozumie Anna: Kiedy piłam, uważałam, że nikt mnie nie rozumie, nikt nie wie, co przeżywam, z jakimi traumami i cierpieniem się mierzę. Wydawało mi się,

Staraliśmy się przez modlitwę i medytację poprawiać nasz świadomy kontakt z Bogiem, tak jak Go rozumieliśmy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.   Musimy pamiętać, że program 12 kroków jest nie tyle programem rozwoju osobistego, co programem rozwoju duchowego. W tym programie najważniejsze jest utrzymywanie świadomego kontaktu z Siłą, której oddaliśmy sterowanie naszym życiem. Krok jedenasty wskazuje, że ten kontakt można poprawiać poprzez takie

Wychodzisz z uzależnienia, już było dobrze, już byłeś przekonany, że jesteś na właściwych torach i nagle BUM! Totalny odwrót myślenia, zwątpienie, brak sensu trzeźwienia i przemożna chęć zażycia substancji. Spokojnie, nie panikuj! Ten kryzys to normalny etap zdrowienia.   Zdrowienie to proces i jak każdy proces ma swoją dynamikę – różne etapy. Badacze problemu mówią o występowaniu czterech faz trzeźwienia: Fazie odwrotu (sam początek wychodzenia z uzależnienia,

Wielu uzależnionych – zwłaszcza na początku ścieżki trzeźwienia – martwi się tym, jak w towarzystwie odmówić spożycia alkoholu: co powiedzieć, jak uciąć namowy do picia, jak nie wyjść na dziwaka? Oto kilka sposobów, które my stosujemy.   Dziękuję, nie piję.   Prosto i na temat. Mówisz: „Nie” i ucinasz wszelkie dyskusje słowami: „Nie, bo nie. Czego nie rozumiesz w słowie NIE?”. Prawda jest bowiem taka, że wszelkie komentarze, jakie następują

Prowadziliśmy nadal osobistą inwenturę, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.   Sukcesywnie zamykając furtkę za przeszłością, zadośćuczyniając tym, których w trakcie naszego nałogu skrzywdziliśmy, jednocześnie wchodzimy na ścieżkę nowego, „trzeźwego” życia. Aby to trzeźwe życie nie stało się za chwilę kolejnym workiem pełnym uraz i krzywd, praktykujemy codzienne „prześwietlanie się” pod kątem takim, jak w kroku czwartym. Czyli robimy na bieżąco obrachunek moralny, nie dopuszczając, by coś nam się