Ktoś kiedyś powiedział: „Strach to grzech pierworodny. Niemal wszystko zło na świecie ma swoje źródło w tym, że ktoś się czegoś boi”. Strach nas paraliżuje, sprawia, że zaczynamy się ukrywać. Tworzymy tajemnice, a te wypalają nas, niszczą, degradują, ciążą. Jest nam z nimi źle, ale nie potrafimy się odkryć. Jeśli jesteś DDA, z pewnością wiesz, o czym mówię… strach i tajemnice. W utrzymywaniu tajemnicy kluczową rolę odgrywa STRACH. To on każe […]
„Ból powoduje zmiany, ale żaden ból nie zdoła zmienić faktów” – napisał Stephen King w swojej książce Bastion. Mnie, osobie współuzależnionej, konfrontacja z faktami sprawiła ból. Wraz z nim jednak pojawiła się przestrzeń do zmiany. Gdy żyjemy z osobą czynnie uzależnioną, po pewnym czasie dochodzimy do takiego momentu, kiedy – choć nadal ukrywamy przed otoczeniem skalę problemu – sami przed sobą nie umiemy już przymknąć na nią oczu.
Człowiek nie staje się współuzależnionym, jeśli nie przyszło mu żyć z osobą uzależnioną. O współuzależnionych zwykło się więc mówić jako o ofiarach osób uzależnionych. To jednak zbyt duże uproszczenie. Podobnie jak przy uzależnieniu, w które można popaść z dwóch powodów: albo za dużo pić, albo mieć do tego wrodzone predyspozycje, tak samo w przypadku współuzależnienia – można w nie popaść z racji życia z osobą uzależnioną, ale też mieć ku temu predyspozycje. Nie każdy przecież, kto żyje
Współuzależnienie – nadodpowiedzialność i nadkontrola Read More »
